Hindistan'a bile gittim. Hani günde 6 film izliyorum diye şikayet ettiğim günler varya sayesinde urdu dili edebiyatı okuyorum üstüne üstelik ufak çaplı çevirilere bile başladım. nerden nereye geldim. Halen kilolarımdan taviz vermesemde :) çok değiştim. Tamam bir yanım hep saçmalar hiç büyümez benim biliyorum, sakardır patavatsızdır pek sevilmez onu da bilirim ama diğer taraftan çok büyüdüm. Derler ya klasik hayatın engebeli yollarında savruldum :) ve zorda olsa birazcık büyümeyi başardım gibi. Artık eskisi kadar delide bakmıyor gözlerim... kaybetmeyi de öğrendim kabullenmeyi de... eskiden hep derdim başımıza bir şey geliyorsa ya da kötü bir olay yaşadıysak Allah sonunun kötü olmasına veya bizim üzülmemize izin vermez diye... şimdi ise diyorum ki her şerde vardır bir hayır... Allah sabrını verir... Göreceğimiz iyi günler de var... Bu da bizim sınavımızdır....
Neredeyse herşey değişti, herşey. sevdiklerim, değer verdiklerim, önceliklerim o belli demirbaşlar hariç herşey değişti benliğimde.... ama halen söylemeye dilim varmıyor bazı şeyleri, sadece yazıyorum hissettiklerimi dile getiremediklerimi... Çevremde de öyle pek eşim dostum da yok hani düşük çenemden, sivri dilimden mütevellit :) eksilerimi artılarımın arkasına saklayıp yaşayıp gidiyorum işte :)